20 Mayıs 2015 Çarşamba

EBEVEYN DAVRANIŞLARI 11

Ebeveyn davranış modelleri ve çocuğun üzerindeki etkileri bitti. Hangi gruba girdiğinizi kolaylıkla ve samimiyetle fark ettiğinizi umuyorum.

Her çocuğun üç ebeveyni vardır. Ebeveynlerden biri ilişkinizdir. Eşinizle sağlıksız bir ilişkiniz varsa, öfke kontrolü sorunu yaşıyorsanız, yaşamınızda temel taşlar yerine oturmadıysa lütfen bu sorunları halletmeden çocuk sahibi olmayın. Hiçbir çocuk bozulan ilişkiyi kurtarmaz. Daha doğmadan onlara bu kadar yük yüklemeyin.

Diyelim ki olan oldu ve artık ebeveynsiniz. Haklı olarak her ebeveyn çocuğunun mutlu, başarılı, sosyal sorumluluk sahibi, ahlaklı bireyler olmasını ister. Bu yüzden çocuklarımızın her istediğini yapıp (bu bazen iyi niyetle bazen baştan savmak için bazen sevgimizi bir tek bu şekilde gösterebildiğimizden bazen ise ne yazık ki ebeveynlik bu zannettiğimizden) onlarda dünyanın kendilerine ait olduğu ve karşılık olarak çok az şey yapmaları gerektiği yargısını oluştururuz. Bu şekilde büyütüp sonra karşılarına geçip “Sen nasıl bir çocuksun? Senin neyini eksik ettim?” gibi serzenişlerde bulunuruz.

Çocuğunuzun olumsuz davranışını değiştirmek istiyorsanız ilk önce kendinize bir dönüp bakın. Bu davranış sizin hangi yönünüzü yansıtıyor? Değişime önce kendinizden başlayın. İkinci adım olarak çocuğunuzun olumlu davranışlarını pekiştirin. Çocukla iyi bir iletişim kurduktan sonra çocuğun olumsuz davranışlarına yönelin. Her davranışı tek tek ele alın, kolaylıkla düzeltebileceğiniz davranışlardan başlayın. İlerleme kaydettikçe çocuğa manevi ödüller vermeyi unutmayın.


ÖNERİLER

- Çocuğunuzu koşulsuz sevin.
Çocuklarınıza mutlaka davranışlarınızın sebebini anlatın ve tutarlı davranın.
Çocuğunuzu ve kendinizi iyi tanıyın. 
- Çocuklar ebeveynlerinin birbirlerini sevip, beğenmesini ister. Davranışlarınız ve sözlerinizle bunu çocuğunuza gösterin.
“Aşırı” davranışlardan uzat durun. En doğrusu güven verici / destekleyici ebeveyn davranışıdır.
Çocuk dışarıda ne öğrenirse öğrensin büyükler tarafından ne kadar şımartılırsa şımartılsın evine geldiğinde nasıl davranacağını bilmesi, öğretilmesi çok önemlidir. Zaten evinde aşırılık yapmayan bir çocuk asla dışarıda da aşırılık yapmayacaktır.
Çocuğunuzun yanında eşinizi asla kötülemeyin ve eleştirmeyin.
Çocuğunuzun yanında asla eşinize olan kızgınlığınızı, kırgınlığınız dile getirmeyin.
“Anneni mi yoksa babanı mı daha çok seviyorsun?” gibi saçma, gereksiz soruları sormayın, sorulmasına engel olun.
Çocuğunuza, eşinizle mutlu olduğunuzu söyleyin ve davranışlarınızla da bunu gösterin.
Kızgınlık anında “Annen / baban beni üzmek için yapmadı, kötü bir niyeti yoktu.” diyebilirsiniz. Sonrasında bunu mutlaka eşinizle aranızda çözüp bir özürle, davranışınızla da çocuğunuza gösterin. Ve bunu tekrarlamamaya dikkat edin.
Çocuğunuzla aranızdaki soruna her zaman iki tarafın mutlu olacağı çözümler üretmeye çalışın.
- Çocuklar sözden çok davranışlarda gördüklerini alır. Çocuklarınıza sözlerinizden çok davranışlarınızla örek olun.
- Çocuklarınızı gerçekten dinleyin.
Çocuklarınızla sen dili ile değil ben dili ile konuşunun (sen tembelsin, çalışmıyorsun, sorumsuzsun (sen dili) yerine, çalışmadığın zaman ben üzülüyorum, çünkü hak etmediğin halde kötü not almış oluyorsun gibi).
- Çocuğunuzun olumlu yönlerini vurgulayın.
Çocuklarınızı kıyaslamayın.
- Çocuğunuzun aldığı sonuçları değil çalışmasını ve gayretini ödüllendirin.

Sevgi ve huzurla kalın.










0 yorum:

Yorum Gönder