5- Dengesiz (Tutarsız) Ebeveyn Davranışı: Bu davranışın en
belirgin özelliği çocuk eğitimindeki tutarsızlıktır. Ebeveyn, iki çocuk arası
farklı davranış sergiler ya da çocuk eğitiminde çift mesaj verir. Çocuğun belli
bir davranışı kimi zaman hoş görürken kimi zaman da sert tepki alır. Mesela
evde hoş görülen bir davranış dışarıda azar ya da tartaklanma ile sonuçlanır. Başka
bir örnekte ise çocuk söz dinlesin diye ilk önce yumuşak başlayan konuşma sabırlar
tükendikçe bağırıp çağırma ile yer değiştirir sonunda kendini suçlu hisseden
ebeveyn diz çöküp çocuktan özür diler. Bu durum çocuğun davranışı konusunda
şüpheye düşmesine, davranışının doğru olup olmadığına karar verememesine sebep
olur. Sonucu ebeveynin o anki psikolojisi ile değişkenlik gösteren durumların
sıklığı çocuğun nerede, nasıl davranacağı konusunda gelişme göstermesini
engeller. Çocuğun belli bir davranışının bazen hoş görülmesi bazense ceza
alması çocukta cezanın anlamı ve suçun niteliği hakkında kuşkular uyanmasına
neden olur. Bu hal “Acaba ne zaman, ne yapsam cezadan kurtulurum?” diye
düşünmesine sebep olur.
Bazı ebeveynler
çocukları arasında tutarsız davranırlar (daha çok sevilen çocuk, cinsiyet
ayrımı, ilk çocuk-son çocuk ayrımı). Bu gibi durumlarda diğer çocuk/çocuklar
ebeveyne öfke, olumlu davranılan çocuğa karşı kıskançlık ve kin duyguları
beslemeye başlarlar. Ebeveynin gözünde onu kötü duruma düşürmeye çalışarak anne
– babadan daha fazla ilgi ve sevgi görmeye çalışırlar.
Ebeveynlerin birbirlerinden
farklı tutum içerisinde olmaları da “dengesiz ebeveyn davranışları” içerisine
girer. Anne ve babanın hayata bakış açılarının farklı oluşu ve farklı disiplin
anlayışına sahip olmaları da çocuğu yetiştirme konusunda farklılık yaratır.
Çocuk davranışını onaylayan ebeveyne yakınlığını arttırırken diğer ebeveyne
karşı öfke duyarak uzaklaşabilir. Bu yüzden mutlaka ebeveyn önce kendi arasında
bir uyum yakalamalı, önceden kurallar belirlenmeli ve çizginin dışına çıkmadan
uygulanmalıdır. Yani baba bir ceza verdiğinde anne hemen koşup sarılmamalı ya
da anne izin konusunda olumsuzsa baba buna saygı göstermeli annenin vermediği
izini çocuğa vermemelidir. Hatırlanmalıdır ki çocuklar çok iyi gözlemcidirler.
En iyi gözlemledikleri kişilerse anne babalarıdır. Bu etkili gözlemleri
sonucunda çocuk anneyi ve babayı nasıl kullanabileceğini, onlardan nasıl
yararlanabileceğini çok çabuk öğrenir.
Ebeveynin çocuğun
yanında, çocukla ilgili birbirlerini eleştirmeleri, birinin olumlu yaklaşımına
diğerinin olumsuz yaklaşımı ya da birinin sürekli olarak çocuğun tarafını tutuyor
olması bu davranış modelinde sıklıkla gözlemlenen davranışlardır.
Çocuğun Kişiliği Üzerindeki Etkileri: Bu davranış modeli
ile büyüyen çocuklar; çevrelerine karşı güvensiz, şüpheci, kaygılı ve kararsız
bir kişilik yapısı geliştirebilirler. Kendi görüş ve düşüncelerini aktarmakta
zorlanırlar. Ya kavgacı, agresif (isyankar) ya da ürkek, yumuşak (boyun eğen) bireyler
olurlar. Bağımsızlığını göstermek için de kavgacı, asabi, çabuk kırılıp
öfkelenen, tepkisel bir kişilik yapısı da geliştirebilirler. Neyin doğru neyin
yanlış olduğu konusunda karar vermede zayıf olurlar. Tutarsız bir kişilik
sergilerler, dengeli ve sağlıklı bir kişilik yapısı geliştirmek için oldukça
fazla çaba harcamaları gerekir.
Sevgi
ve huzurla…
0 yorum:
Yorum Gönder